درختان پیر جهانشهر قربانی وعده رفع ترافیک
تاریخ انتشار: ۷ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۴۴۸۱۹۲
گروه محیط زیست خبرگزاری فارس - هر ساله درختان در کرج قربانی پروژه‌هایی می‌شود که حتی موفقیت آنها هم زیر سوال است. پروژه هایی که به بهانه رفع ترافیک، بافت اصیل شهر را نشانه می‌رود. شهروندان نگرانند که مقصد نهایی قطار ساخت و ساز زیرگذرها و روگذرها کجاست و آیا در این مقصد نهایی که آرمانشهر پیمانکاران خواهد بود، چیزی از هویت شهری، محیط زیست شهری و خاطره جمعی شهروندان باقی می‌ماند؟
باغ فاتح با وسعت بیش از ۳۰۰ هکتار در نیم قرن اخیر ریه تنفسی کرج بود و به همین واسطه، به تنهایی بار پالایش و تلطیف هوای شهر را بر دوش می کشید اما طی چند دهه اخیر این خدمت در نظر مدیران شهری ناچیز آمد و هر بار با بهانه ای به جان درختان این منطقه افتادند و باغشهر را به گورستان درختان بدل کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وقتی هم زمان با روزهای پایانی شهریور، نشانه های آغاز به کار پروژه ای جدید حوالی میدان جمهوری اسلامی آشکار شد و خبر قطع 310 اصله دیگر از درختان قدیمی منطقه منتشر شد . این بار مردم و رسانه های محلی نه تنها سکوت نکردند بلکه مجدانه تلاش کردند تا مدیران استانی را از خواب غفلت بیدار کنند. واکنش فردین حکیمی مدیرکل حفاظت محیط زیست استان البرز و حمایت تلویحی وی از قطع درختان برای اجرای پروژه، بار دیگر به شهروندان ثابت کرد که مسئولان هرگز یاری گر مردم نیستند.
حکیمی جلوگیری از قطع درختان را مسئولیت مجموعه حفاظت محیط زیست استان ندانست و گفت: " ترافیک شهری در کرج و عدم وجود زیرساخت‌های مناسب این کلانشهر را نیازمند تعریض(!) کرده است. اجرای پروژه‌های شهری، کرج را از بن‌بست ترافیکی خارج میکند."
***ترافیک رمز عملیات قطع حیات درختان
شهروندان از ترافیک شهری گلایه دارند. شاید همین گله‌مندی کافیست که علی‌اصغر کمالی زاده، شهردار کرج در ویدیویی که برای تنویر افکار عمومی منتشر کرد، بر این موضوع صحه بگذارد و عنوان کند که تمام گزینه‌های موجود برای حل ترافیک این خیابان بررسی شده است و ظاهراً هیچ راهی جز تعریف پروژه نان و آبدار زیرگذر نمی‌تواند رنج ترافیک را هموار کند. اظهارنظری که کارشناسان شهری آن را رد می کنند و می‌گویند احداث این زیرگذر منجر به باز شدن گره ترافیکی منطقه نمی‌شود و تنها به نقطه دیگری در مسیر شمال به جنوب شهر منتقل می‌شود. بنابراین حل ریشه‌ای مسئله ترافیک تنها با برنامه‌ریزی برای مسیرهای جایگزین در جهت شمال به جنوب شهر ممکن است، البته در صورتی که اولویت مدیریت شهری هم همچون مردم، حفظ درختان باشد.
رحیم خستو، نائب رییس شورای شهر کرج اما معتقد است که راه‌های دیگری برای حفظ درختان و جلوگیری از گسست کالبدی شهر در این منطقه وجود دارد، وی در این باره می‌گوید : کارشناسان پیشنهاد حفر تونل برای تامین فضای زیرگذر ارائه می‌دهند که با این پیشنهاد ، روکاری این پروژه در خیابان جمهوری بدون آسیب به بافت فعلی خواهد بود.
خستو بر ارزش ذاتی درختان تاکید میکند ومی‌گوید: فواید حضور درختان در شهر فراتر از ظرفیت پالایش دی اکسید کربن تولید شده است. اما شهردار کرج در همان ویدیو مدعی شده که اصرار برای حفظ درختان می تواند به آلودگی هوا در منطقه دامن بزنند چرا که این درختان قدرت پالایندگی کافی برای تراکم ترافیک را ندارند در حالی که با احداث زیرگذر اصلا نیاز به پالایش احساس نمی شود. بر اساس این منطق، در یک شهر فرضی بدون ترافیک، نیازی به وجود درختان هم نیست.
آیت الله حسینی همدانی، امام جمعه کرج در آخرین نماز جمعه، پروژه میدان جمهوری را از جمله طرح هایی دانست که آفات زیادی به منابع و همچنین حقوق عامه در درازمدت می‌زند و می‌گوید: چرا برای قطع یا جابجایی تعداد زیادی از درختان باغ به بهانه ترافیک و زیرگذر و بعد احداث برج‌هایی سودآور در اطراف میدان با وجود نارضایتی شهروندان، گروههای تخصصی مردم نهاد و اعضای شورای شهر بازنگری نمی‌شود؟
آیت الله همدانی در ادامه به مدیران شهری توصیه میکند که گروهی از متخصصین بدون حب و بغض بررسی لازم را از جهت زیست‌محیطی و پیوست فرهنگی و سیاسی در آینده و ترافیک و رفت‌وآمد به عمل‌آورند و بعد برمبنای این مطالعات تصمیم بگیرند.
***تجویز اشتباه برای حفظ درختان
به نظر می‌رسد شهردار تمایل دارد راه حل مسائل و چالش های شهری را از روی نوشته های کاغذهای روی میز خود انتخاب کند تا از میان نظرات کارشناسی. در این بین عده ای معتقدند جابه جایی درختان راهکاری میانه است که هر دو سوی ماجرا را راضی می کند؛ راهکاری که شانس چندانی برای رسیدن به موفقیت ندارد.
پیمان بضاعتی پور، رئیس سازمان سیما، منظر و فضای سبز شهرداری کرج درباره جابه جایی درختان مورد بحث می گوید: ۳۱۰ اصله درخت نیاز به جابجایی دارد که بیش از ۱۰۰ اصله قطور و مابقی معمولی هستند. درختان با قطر معمولی مشکلی در جابجایی ندارند اما شانس ادامه حیات درختان قطور بعد از جابجایی کم تر از ۵۰ درصد است.
حسین محمدی، رئیس کمیسیون محیط زیست و سلامت شورای شهر کرج اما معتقد است که تنها در کمتر از ۱۰ درصد درختان مورد نظر، ممکن است نتیجه مطلوب در جابجایی حاصل نشود.
اختلاف نظری که نشان می دهد مسئولان شهری مرتبط حتی در ساده ترین مباحث هم به اشتراک نظر نرسیده اند.
نگرانی از عدم توانایی برای حفظ درختان از یک سو و اضافه شدن پروژه نیمه کاره ای دیگر به کارنامه شهرداری کرج از سوی دیگر، مردم را برای همراهی با تصمیم مدیران شهری در اجرای این پروژه مردد کرده است. به ویژه اینکه شهردار می گوید اجرای پروژه قبلی در شمال میدان جمهوری ضرورت احداث زیر گذر جدید را نمایان کرده است.
با این حساب آیا می‌توان گفت که پروژه قبلی موفق بوده است؟ برای فرار از ترافیک شهری چه مسیری باید طی شود؟ آیا احداث این زیرگذر پایان این مسیر است یا ترافیک را به جای دیگری از شهر منتقل می کند ؟
ابهام در یافتن پاسخی برای این سوالات، منجر به موفقیت کارزار "نه به قطع درختان جهانشهر" شده باشد که در کمتر از سه روز بیش از ۳۰۰۰ امضا از شهروندان معترض به قطع درخت جمع آوری کرده است. کارزاری که می تواند استاندار، مدیرکل حفاظت محیط زیست البرز شهردار، اعضای شورای شهر و شهردار را وادار به پیگیری درخواست عمومی شهروندان و پاسخگویی به رسانه ها کند.
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: ترافیک محیط زیست کرج آلودگی هوا برای حفظ درختان شورای شهر محیط زیست
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۴۴۸۱۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بهره‌گیری از گیمیفیکیشن در برنامه‌ریزی شهری
استفاده از گیمیفیکیشن در طراحی و برنامه‌ریزی شهرهای امروزی بسیار رایج است و حتی می‌توان پیش از اجرای طرح‌ها در دنیای واقعی، آن را در بازی‌های ویدئویی مورد آزمایش قرار داد.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، گیمیفیکیشن شامل استفاده از عناصر بازی و اصول طراحی برای ایجاد تجربیات جذاب و انگیزشی برای اهداف مختلف است و در برنامه‌ریزی شهری می‌تواند ابزاری قدرتمند برای افزایش مشارکت عمومی، آگاهی و بازخورد در مورد پروژه‌ها و موضوعات مختلف باشد.
امروزه در بسیاری از شهرهای جهان برای توسعه پروژه‌های شهرسازی از بازی‌های کامپیوتری محبوبی همچون فورتنایت (Fortnite)، ماین‌کرافت (Minecraft) و ردپای شهر (UrbanFootprint) استفاده می‌شود. به نظر می‌رسد شبیه‌سازهای رایانه‌ای با تکیه بر شهود و کاربرد گسترده، ابزار جدید و مهمی در برنامه‌ریزی شهری هستند که از این طریق شهروندان را به مشارکت دعوت می‌کنند و پروژه‌های برنامه‌ریزی‌شده را سرگرم‌کننده می‌سازند. کاربرد بازی‌های شبیه‌سازی شهری در زندگی واقعی نشان می‌دهد که برنامه‌ریزان شهری درنهایت همیشه به ورودی‌هایی نیاز دارند که شهر به آنها تعلق دارد و این ورودی‌ها شهروندان هستند.
بازی‌های ویدئویی شبیه‌سازی شهر با توجه به دشواری ایجاد تعادل در سیستم‌های پیچیده، چندین دهه است که بازتابی از نحوه درک شهرها بوده و به‌تدریج به تغییر برنامه‌ریزی‌های استراتژیک، مدیریت منابع یا معیارهای ارزیابی ابتکارات مختلف برای شهرهای فیزیکی و مجازی منجر شده است. ساخت‌وساز شهرها نیز در طول تاریخ به‌تدریج پیچیده‌تر شد، تا جایی که تبدیل به یک شبکه متراکم از تعاملات شده است.
بیشتر شبیه‌سازها هنوز روی جاده‌ها و بزرگراه‌ها تمرکز می‌کنند، با این حال به‌تدریج نگرانی‌های دیگری در میان شهروندان شروع به ظهور کرد که در نهایت به بازی‌های ویدئویی منتقل شد و مطابق آنها مردم سراسر جهان خواستار تغییر شیوه‌های جابه‌جایی، انرژی و فعالیت‌های محلی، همچنین مدیریت کارآمد زباله (ترجیحاً دور از مناطق مسکونی) و شهرداران به استفاده از فناوری برای مدیریت شهرها ملزم شدند.
تقاضای شهروندان برای خدمات بهداشتی، آموزشی، نظافت و مواردی از این قبیل نیز یک امر ثابت در برنامه‌ریزی شهری است، بنابراین خیلی زود بازی‌های ویدئویی ظهور کردند که شهروندان در آنها میزان رضایت یا نارضایتی خود را از مدیریت نشان می‌دادند.
بازی‌های شهرسازی به‌تدریج ابعاد و شاخص‌هایی را اضافه کردند که شامل محیط زیست، حاکمیت، اقتصاد، انسجام اجتماعی، سرمایه انسانی، گسترش بین‌المللی، فناوری و مواردی از این قبیل بود و سیستم‌های مدیریت شورای شهر با نمونه‌های بازی، دیجیتالی شد.
بازی‌های ویدئویی امروزی به پیچیدگی پانل‌های مدیریت شهری هستند و سطح دشواری آن به میزان قابل‌توجهی افزایش داشته است. سطح پیچیدگی این بازی‌ها به‌حدی بالا رفته است که با دوقلوهای دیجیتالی شهرهای واقعی رقابت می‌کنند. پیچیدگی و تراکم روابط اکوسیستمیک شهرها در این بازی‌ها افزایش داشته و تغییر هر یک از متغیرها، برای مثال بهبود حمل‌ونقل، بدون تأثیرگذاری بر دیگر موارد غیرممکن است.
از سوی دیگر بازیکنان این بازی‌ها همانند شوراهای شهر باید با تعداد بی‌پایانی از وظایف چالش‌برانگیز مقابله کنند. یک روش جالب برای مقایسه رابطه بین بازی‌های ویدئویی برنامه‌ریزی شهری و برنامه‌ریزی شهری واقعی به این شرح است که بازیکنان ساعت‌ها تلاش می‌کنند تا شادی شهروندان دیجیتال خود را به حداکثر برسانند و داده‌های بیشتری نسبت به بسیاری از مدیران شهری در چند دهه پیش در دسترس دارند.
ماین‌کرافت یکی از محبوب‌ترین بازی‌های کامپیوتری در جهان است که بازیکنان را دعوت میکند دنیای ساختمان‌ها، دهکده‌ها و دیگر عناصر فضایی خود را بسازند. هر ماه بیش از ۱۱۰ میلیون نفر ماین‌کرافت بازی می‌کنند، اما می‌توان از آن برای برنامه‌ریزی شهری نیز استفاده کرد.
یک مدیر پروژه سوئدی در سال ۲۰۱۳ به اجرای تعدادی از پروژه‌های برنامه‌ریزی شهری با استفاده از ماین‌کرافت پرداخت. این اقدام منحصربه‌فرد شامل کارگاه‌های مشارکتی انجام گرفت که طی آن ساکنان تشویق می‌شدند به همراه کارشناسان از این بازی کامپیوتری استفاده و فضاهای عمومی را طراحی و بازطراحی کنند. این قبیل پروژه‌های محله‌ای سازمان‌دهندگان را قادر می‌سازد بافت شهری محیط خود را تغییر دهند.
امروزه نیز کارگاه‌های بسیاری در این زمینه برگزار می‌شود. شرکت‌کنندگان در این کارگاه همیشه اعضای جامعه محلی هستند. در اصل از افرادی برای شرکت در این کارگاه‌ها دعوت می‌شود که ساکن محیط‌های اطراف فضاهای عمومی شهرها و کارشناسان واقعی موقعیت‌های محلی هستند. در این کارگاه‌ها همچنین از همه ذی‌نفعان پروژه، معماران، شهرسازان یا برنامه‌ریزان شهری به‌عنوان شرکت‌کنندگان کلیدی دعوت می‌شود تا بتوانند در طول کارگاه به صحبت‌های شرکت‌کنندگان گوش دهند و جهت پروژه‌های شهری را تعیین کنند.
استفاده از ماین‌کرافت دو دلیل دارد، اول اینکه برای نسل‌های جوان‌تر که می‌توانند از طریق بازی در موضوعات شهری و فرآیندهای مشارکتی قرار گیرند، بسیار جذاب است. دلیل دوم اینکه این بازی یک ابزار بسیار آسان برای استفاده محسوب می‌شود. مخاطبان ماین‌کرافت از هر رده سنی و فرهنگی هستند و در عرض ۲۰ دقیقه می‌توان آن را به افراد بی‌سواد نیز آموزش داد.
این کارگاه‌ها به جوانان می‌پردازد، اما از همه گروههای سنی دیگر نیز دعوت میکند و قصد دارد شکاف‌های دیجیتالی و نسلی را پر کند. این واقعیت که کودکان اغلب به شرکت‌کنندگان بزرگ‌تر یاد می‌دهند که چگونه از ماین‌کرافت استفاده کنند، به پویایی‌های جالبی منجر می‌شود.
با این حال از آنجا که ماین‌کرافت برای معماران و برنامه‌ریزان شهری در نظر گرفته نشده است، جزئیات کافی برای برنامه‌ریزی ایجاد ساختمان‌ها یا محله‌ها را ارائه نمی‌دهد. بنابراین زمانی که پروژه‌ای از یک کارگاه طراحی مشارکتی توسط شورای محلی تصویب شد، مسائل فنی به برنامه‌ریزان شهری واگذار می‌شود.
Cities:Skylines نمونه دیگری از بازی‌های برنامه‌ریزی شهری است. این بازی کامپیوتری محبوب به دلیل جزئیاتی که دارد، بسیار مورد علاقه برنامه‌ریزان شهری است و حتی توسط شهر استکهلم در برنامه‌ریزی یک منطقه شهری جدیدی مورد استفاده قرار گرفته است. Cities:Skylines در کنار سایر شبیه‌سازهای شهرسازی، یک محیط کم استرس را برای توسعه یک شهر ارائه می‌دهد که کیفیت زندگی را برای شهروندان و حل مشکلات به هنگام بروز مشکلات زیرساختی و اقتصادی فراهم میکند. بسیاری از برنامه‌ریزان شهری از این بازی برای نمایش ایده‌های برنامه‌ریزی و آزمایش آنها استفاده می‌کنند.
حضور یک متخصص فضای عمومی در کارگاه‌های برنامه‌ریزی شهری این بازی برای راهنمایی شرکت‌کنندگان بسیار مهم است. این متخصص به‌عنوان مثال راه‌های مختلفی را برای افزایش امنیت و در عین حال طراحی یک فضای عمومی محبوب پیشنهاد میکند که شاید پیش آن هرگز تصور نشده بود.
توجه به این نکته ضروری است که بازی‌هایی مانند Cities:Skylines نشان می‌دهد که چه مشکلاتی در برنامه‌ریزی شهری در دنیای واقعی وجود دارد. این امر با نحوه شروع ساخت شهر با اتصال مجموعه‌ای از جاده‌ها، خیابان‌ها و بزرگراه‌ها به ورودی‌های اصلی و بخش‌های از قبل موجود شهر توسط بازیکنان نشان داده می‌شود.
شهرهای هوشمند نیز می‌توانند به لطف بازی‌های ویدئویی، پیاده‌سازی مدل‌های دیجیتالی مانند دوقلوهای دیجیتال را قبل از استفاده در شهرهای واقعی مورد آزمایش قرار دهند. گیمیفیکیشن افزوده مهمی به ایده‌آل‌های شهرهای هوشمند محسوب می‌شود و طراحی مشارکتی بخش مهمی از این فرآیند است. با استفاده از بازی‌های رایانه‌ای رایج و آسان برای یادگیری، شهروندان می‌توانند با هزینه و تلاش کم به تغییر محیط شهری خود برای همه افراد درگیر در فرآیند برنامه‌ریزی کمک کنند. نتایج برنامه‌ریزی شهری مشارکتی از طریق گیمیفیکیشن می‌تواند بخشی از طراحی شهر هوشمند باشد و در آینده، این امکان وجود دارد که هر شهروند در یک شهر هوشمند به اپلیکیشنی دسترسی داشته باشد که در آن نه‌تنها می‌تواند اخبار را ببیند و به مسائل شهر خود رأی دهد، بلکه بتواند در برنامه‌ریزی ایده‌ها و ابتکارات نیز مشارکت داشته باشد. گیمیفیکیشن یک راه بسیار مناسب برای درگیر کردن بخش‌های بزرگی از مردم و جمع‌آوری نظرات آن‌هاست.
در واقع طراحی شهری و برنامه‌ریزی فضاهای عمومی با ایجاد اجتماع و زیست‌پذیری برای شهروندان همراه است. عناصر شهر هوشمند می‌توانند به بهبود و افزایش این جنبه‌ها کمک کنند، اما اگر شهروندان از فضاها استفاده نکنند، هوشمندی‌ها بیهوده خواهد بود. بنابراین حمایت و توانمندسازی مشارکت شهروندان از طریق بازی در طراحی شهری می‌تواند راهکار مناسبی باشد، چراکه جوامع در مرکز این فرآیند قرار دارند.
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود